تاثیر تکنولوژی در مد پایدار

همانطور که در مقالات قبلی آمور در مورد مد پایدار بیان کردیم، داستان مد پایدار در اواخر دهه 80 و اوایل دهه‌ی 90 به بازار آمد؛ زمانی که Patagonia (کمپانی لباس آمریکایی) و Esprit (کمپانی لباس، اکسسوری، کفش و…) با مشاهده تخریب محیط زیست در اثر افزایش استفاده‌ی نادرست منابع به راهی برای جلوگیری افتادند. این دو شرکت اصول مد را تعیین کردند و کار آن‌ها به حرکتی الهام بخش و جدید در صنعت مد پایدار تبدیل شد. در اوایل دهه 2000، این جنبش به بسیاری از برندهای دیگر نیز سرایت کرد. از آن زمان، اهمیت پایدار در صنعت مد همواره درمیان متخصصان در سراسر جهان فهمیده شد.

اما دنیای پرجنب‌وجوش مد به تازگی شروع به رها کردن پتانسیل کامل خود در مفاهیم فناوری مد و پایداری کرده است که عمدتا مبتنی بر علوم کامپیوتر، ارتباطات و الکترونیک هستند؛ فناوری‌هایی که برای استفاده‌ی سریع از اطلاعات گسترده هستند. مفاهیم فناوری فیزیکی مبتنی بر ویژگی‌های اساسی مواد، نیروها و انرژی طبیعت و همچنین تعامل بین این دو جنبه استفاده می‌کند. مواد نانو، روباتیک و راهکارهای سه بعدی تنها بخشی از مفاهیم فیزیکی متعدد فناوری مد هستند. البته بیوتکنولوژی نیز وجود دارد. در صنعت مد، آن‌ها با استفاده از فناوری با ریشه در زیست‌شناسی، مانند مواد مبتنی بر زیست، انرژی‌های تجدیدپذیر و انرژی زیستی، همچنین بیومیمتیک، طراحی و تولید مواد و ساختارها مشخص می‌شود.

سالانه 25 میلیارد پوند منسوجات تنها در ایالات متحده عرضه می‌شود و حدود 15 درصد آن اهدا یا به بازیافت می‌دهند. افزایش محبوبیت مد پایدار به خوبی مبتنی بر نگرانی از ضایعات نساجی و تاثیرات زیست محیطی نشات می‌گیرد و رشد گسترده‌ی آن به پشتیبانی فناوری و راه‌حل‌های خلاقانه فراهم شده است.

تحولات مد پایدار در عصر دیجیتال

در عصر دیجیتال، ما در جامعه‌ای هستیم که فناوری یک امر ضروری است. از سوی دیگر در صنعت مد، با در نظر گرفتن این واقعیت که جهان در حال حاضر 80% از جنگل‌ها از دست رفته و در 30 سال آینده یک پنجم از همه گونه‌های زنده امروزی منقرض خواهند شد. درنتیجه بیشتر از هر زمانی به پایداری صنعت فشن نیازمندیم.

پلتفرم‌های مختلف تکنولوژی نه تنها آگاهی را در مورد پایداری گسترش می‌دهند و آن را به یک روند سالم تبدیل می‌کنند، بلکه فرصت‌هایی را برای فروشندگان و خریداران در راستای مد پایدار باز می‌کنند. پیشرفت‌های امروزی یک مدل کسب کار مدور را با تاثیر مثبت بر محیط زیست، به عنوان اقتصاد دایره‌ای (هدف آن کمینه کردن ضایعات و بیشترین استفاده از منابع) ایجاد می‌کند. این رویکرد عادت به بازیافت و استفاده مجدد را در تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان تقویت کرده و سبک زندگی آهسته مد مصرف‌گرایی کمتر و خرید آگاهانه‌تر را ترویج می‌دهد.

قدرت طبیعت

روند ارزش‌گذاری مواد طبیعی و فرآیندهای ارگانیک، ساخت لباس از پسماند مرکبات تا کود گاوی و چرم آناناس به عنوان پارچه‌های سازگار با محیط زیست ارائه شده است.

لباس‌های Conected

لباس‌های هوشمند و دیجیتالی را تصور کنید که شخصی‌سازی و ردیابی زندگی را امکان‌پذیر می‌کند. نظر شما درمورد پوشیدن کامپیوتر به عنوان پیراهن چطور است. دیجیتالی شدن لباس‌ها در حال تبدیل به سپاهی جدید است.

مد پایدار در کنار چاپ سه بعدی

یکی از گرایش‌هایی که از فناوری در مد پایدار استفاده می‌کنند، در مجموعه‌ای از اتکت مد نیویورک، چاپ سه بعدی بود. این تکنولوژی کمک می‌کند تا مقدار پارچه‌ی مورد نظر طبق الگوی هندسی خاص متناسب با اندام اندازه‌گیری شود. اینگونه دقیقا لباسی تولید می‌شود که با بدن و حرکات آن سازگار است. این مجموعه نتیجه‌ی تحقیقات با فناوری پیشرفته با هدف اتصال فناوری و انسان است.

رنگ‌های نساجی باکتریایی

قبل از پدید آمدن مفهوم مد پایدار، صنعت مد دومین آلاینده بزرگ در جهان بود. فناوری با جایگزین کردن رنگ‌های گیاهی و باکتریایی به جای رنگ شیمیایی خطرناک، به مقابله با این فاجعه زیست محیطی اقدام کرد.

در حوزه مد پایدار و طبق نظر دوست‌داران محیط زیست فقط استفاده از پارچه‌های تخریب‌پذیر کافی نیست بلکه باید در مراحل تولید، طراحی و توسعه مد روندی پایدار ایجاد شود تا از تولید بیش از حد ضایعات و انتشارات گازهای گلخانه‌ای جلوگیری کند. اگر روند تولید به صورت دیجیتالی انجام شود، نمونه‌های سه بعدی و دیجتالی می‌تواند نه تنها ارزان‌تر باشد بلکه ضایعات را نیز کم کند.

هوش مصنوعی در مد پایدار

فناوری هوش مصنوعی راه حلی پایدار برای مد دارد، سطح موجودی کلی را 20 تا 50 درصد کاهش می‌دهد و شرایط کار در صنعت مد را بهبود می‌بخشد. مد سریع تهدیدی جدی برای کره زمین است، زیرا تولید جهانی منسوجات در 15 سال گذشته بیش از دو برابر شده و مجموع انتشار گازهای گلخانه‌ای از این میزان به 1.2 میلیارد تن در سال می‌رسد. برندهایی مانند Stitch Fix در حال حاضر هوش مصنوعی را با مد ترکیب می‌کنند که نشان‌دهنده آینده‌ای است که در آن صنعت مد کارآمد، پایدار و شخصی‌ شده است.

پیش‌بینی می‌شود که هوش مصنوعی در آینده مد پایدار نقشی چشمگیر خواهد داشت. تجزیه و تحلیل حجم عظیمی از داده‌ها از رسانه‌های اجتماعی، تجارت الکترونیک، فیدهای گوشی‌های هوشمند، اگر با رعایت حریم خصوصی کاربر انجام شود، می‌تواند پیش‌بینی تصمیمات خرید را ممکن کند و در نتیجه تولید بیش از حد را کم کند.

به طور کلی الگوریتم‌های تحلیل داده این پیش‌بینی روند را برای ما آسان می‌کند که چه اتفاقی در سلیقه‌ی مشتریان خواهد افتاد. نمونه‌هایی از این تلاش‌ها برای پیش‌بینی رفتارهای خرید را می‌توان در نقشه راه شرکت‌هایی مانند Amazon ،Zalando Hugo Boss و همچنین Uniqlo و Nordstrom یافت. با تقویت هوش مصنوعی و یادگیری ماشین (machine learning)، واقعیت افزوده می‌تواند ردپای منفی مد را نیز کاهش دهد. در این زمینه، آینه هوشمند یا اتاق رختکن مجازی هر دو فناوری‌های هیجان‌انگیزی هستند که پتانسیل بالایی را دارا هستند.

ارتباط مد پایدار و لباس پوشیدن مجازی به وسیله اسکن بدن

شاید به این موضوع فکر کنید که یک اتاق رختکن مجازی چگونه منجر به پایداری بیشتر در صنعت مد است؟ اسکن بدن موبایل، همراه با آزمایش‌های مجازی، می‌تواند با دقت بیش‌تری تعیین کند که آیا لباس مناسب خرید است یا نه. در نتیجه، تصمیمات خرید آنلاین را می‌توان با انتخابی دقیق‌تر و بدون نیاز به سفارش چندین اندازه برای امتحان و ارسال مجدد، اتخاذ کرد. اساسا، امتحان کردن یک لباس با تبادل داده قابل مقایسه است، به خاطر اینکه یک مصرف‌کننده و یک لباس اندازه‌گیری‌های خاصی دارند. در صورتی که تا همین اواخر، تنها راه برای مبادله و تطبیق اندازه‌ها و این داده‌ها، این بود که چندین اندازه را بر تن کنند.

با این حال، فناوری سه بعدی به طور اساسی این فرآیند را ساده می‌کند و با به اشتراک‌گذاری اطلاعات مناسب از طریق یک پلت فرم دیجیتال، آنچه قبلا یک فرآیند کاملا دستی بود، به شکل پایدار و خلاقانه درآمده است. با استفاده از هزاران نقطه داده برای ایجاد یک تصویر سه بعدی، اسکن سه بعدی موبایل از بدن به خریداران اجازه می‌دهد تا به طور مجازی تعیین کنند که لباس چگونه به آن‌ها می‌آید.

تاثیرات Blockchain در پایداری صنعت فشن

خانه های بزرگ مد ترغیب شده‌اند از بلاک چین برای بهبود پایداری در دنیای مد بهره ببرند. در واقع فست فشن سبب شده است، این صنعت در سال‌های اخیر از سوی فعالان محیط‌ زیست، سازمان‌های حقوق بشر و رهبران تجاری که به طور فزاینده‌ای از آلودگی آب، شرایط کاری ناعادلانه،حجم بی‌رویه میکروپلاستیک‌ها و زباله‌هایی که به سیاره زمین آسیب می‌رسانند خشمگین شده‌اند، مورد انتقاد قرار بگیرد.

همچنین برندهای مد به طور فزاینده‌ای مشتاق هستند تا اعتبار سبز خود را تبلیغ کنند، اما با توجه به اینکه تولید لباس اغلب شامل زنجیره‌های تامین پیچیده جهانی است، نمی‌توانند همیشه تضمین کنند که از مواد سازگار با محیط زیست استفاده کردند یا نه. TextileGenesis (یک پلت فرم پیشگام ردیابی است که برای اکوسیستم پوشاک ساخته شده.) معتقد است فناوری که زیربنای ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین است می‌تواند در راستای پایداری کمک کند. این شرکت که در هنگ کنگ و هند مستقر است، می‌خواهد با استفاده از بلاک‌چین برای دیجیتالی کردن زنجیره تامین، صنعت مد را شفاف‌تر کند و به برندها کمک کند تولید لباس را از مواد خام تا محصول نهایی ردیابی بکنند.

بر اساس گزارشی که در سال 2019 توسط شرکت مشاوره McKinsey & Company منتشر شد، تامین مواد پایدار به اولویت اصلی شرکت‌های مد مبدل شده. برندهایی که برای این گزارش مورد بررسی قرار گرفتند، گفتند که آن‌ها همچنین می‌خواهند در زنجیره تامین خود شفافیت ایجاد کنند، اما مک‌کینزی خاطرنشان کرد که شرکت‌های کمی هنوز به آن دست یافته‌اند. Amit Gautam، بنیانگذار TextileGenesis می‌گوید: پایداری در صنعت فشن واقعاً به جریان اصلی تبدیل شده است. ما شاهد افزایش احساس فوریت و کشش قوی از سوی مصرف کنندگان و همچنین فشار از سوی برندها برای ایجاد پایداری به عنوان پیشنهاد ارزش اصلی هستیم.

برخی از برندها به جای استفاده از الیافی مانند پلی‌استر و نایلون حاوی پلاستیک ، می‌خواهند به موادی مانند پنبه بازیافتی، لیوسل (ساخته شده از خمیر چوب) و ویسکوز (ساخته شده از چوب) روی اورند. اما زنجیره‌های تامین غیرشفاف می‌تواند نظارت بر موادی که در نهایت به پای تولید محصولات نهایی می‌رسد را برای آن‌ها دشوار کند.

Florian Heubrandner، معاون مدیریت کسب‌ و کار جهانی Lenzing (کمپانی تولید الیاف طبیعی در صنعت پوشاک واقع در اتریش )، می‌گوید که بلاک چین «شفافیت بی‌سابقه‌ای» را در معاملات خود با برندها و خرده‌فروشان دارد. او می‌گوید: «این به آن‌ها امکان می‌دهد دقیقاً ببینند که الیاف در کجا به نخ ریسیده شده است، نخ در کجا بافته شده و درچه شرایطی به پارچه تبدیل شده و لباس نهایی در کجا تولید شده است. او معتقد است که این فناوری به برندها قابلیت دست یافتن به اهداف پایداری خود و محافظت از شهرت لنزینگ به عنوان تولیدکننده منسوجات را داده است.

تاثیر فناوری بلاک چین در برندهای مد

شرکت‌های بزرگ و کوچک در بخش کالاهای لوکس شروع به استفاده از مزایای شفاف‌‌سازی تجاری از طریق تعامل فناوری‌های بلاک چین، NFC (ارتباط میدان نزدیک) و IoT (اینترنت اشیا)، کرده‌اند. آن‌ها می‌توانند هویت دیجیتالی منحصربه‌فردی را برای هر لباس ایجاد کنند و به برندهای لوکس برای داشتن اعتماد به نفس جهت ایستادن در پشت کالاهایی که نام آن‌ها را یدک می‌کشند، کمک کنند.

شواهد نشان می‌دهد که برندهایی که شفافیت را به سیستم خود تزریق می‌کنند، بهتر با مشتریان آینده ارتباط می‌گیرند. Everledger (یک شرکت شفاف‌سازی دیجیتال است که راه‌حل‌های فناوری را برای افزایش شفافیت در زنجیره‌‍‌های تامین جهانی ارائه می‌دهد.) کمک می‌کند تا این بینش‌ها را برای دید بیشتر زنجیره تامین و داستانی معتبر برای مصرف‌کنندگان از طریق تعامل تلفن هوشمند با هر لباسی به دست اورند.

با پلتفرم Everledger، خرده‌فروشان و مصرف‌کنندگان می‌توانند تاریخچه اقلام پوشاک را فعال کنند که منعکس‌کننده توزیع، تولید، و منبع مواد اولیه است. علاوه بر این، آنها می‌توانند با تراکنش‌هایی که به‌طور تغییرناپذیر در زنجیره بلوکی ثبت می‌شوند، نسبت به ادعاهای قانونی، محیط‌ زیست و حقوق بشر اعتماد ایجاد کنند.

لباس دیجیتال در زندگی روزمره

لباس‌های دیجیتال تا چه حد می‌توانند مد را پایدارتر بکنند؟

برای پاسخ به این سوال برای درک بهتر شما را به یک سناریوی خیالی دعوت می‌نماییم، با آمور همراه باشید. تصور کنید تا چند سال دیگر با عینک‌هایی در خیابان‌ها قدم بزنید که به شما امکان می‌دهد دنیای آفلاین را با داده‌های مجازی از متاورس تقویت کنید. شما می‌توانید هنرهای خیابانی سه بعدی را روی دیوارهایی ببینید که فقط به عنوان NFT وجود دارند؛ می‌توانید واقعیت خود را از طریق این دنیای مجازی بی‌حدوحصر گشترش دهید. در این آمیختگی بین واقعیت و متاورس، مردم می‌توانند اصول اولیه پایدار را در دنیای واقعی بپوشند و خود را در متاورژن از طریق شیک‌ترین لباس‌ها، چاپ‌ها و اکسسوری‌ها ابراز کنند. بنابراین در چنین سناریویی، سبک و شخصیت واقعی ما تنها در واقعیت افزوده از طریق لباس‌های دیجیتالی قابل مشاهده خواهد بود.

با “AR” (واقعیت افزوده)، ادراک ما را می‌توان به طور مجازی با رسانه‌های سه بعدی غنی کرد. این به ما این امکان را می‌دهد که مد را مسقیما وارد قلمرو دیجیتال بکنیم. اگر متاورس اجرا شود، می‌تواند این امکان را بدهد تا تولید لباس‌های واقعی را به حداقل برسانیم و بر روی فرآیندهای کاملا پایدار و مد آهسته تمرکز داشته باشیم.

چرا لباس دیجیتال پایدارتر است؟

اگر حتی با فرضیه اتوپیایی خود حق با ما باشد، تولید جهانی لباس می‌تواند به حداقل برسد. زیرا هر سبک و طراحی به صورت دیجیتالی منتقل می‌شود. البته این پیامد مثبتی دارد که استفاده از منابع، مواد خام، آب، انتشار CO2، فلزات سنگین، مواد شیمیایی، انرژی، پلاستیک و ضایعات می‌تواند به طور چشم‌گیری کم شود. بنابراین صنعت مد می‌تواند کاملا متحول شده و یکی از بزرگ‌ترین آلاینده‌ها و محرک‌های بحران آب‌وهوا به یک اقتصاد حداقلی پایدار پیش برود.

با این حال، کاملا واضح است که لباس دیجیتال به انرژی نیز بستگی دارد. اما انرژی مورد نیاز برای تولید آن در مقایسه با اثرات مضر مد واقعی برای محیط زیست، ردپای زیست محیطی نسبتا کمی دارد. اینکه آیا لباس‌های دیجیتال واقعا می‌توانند جایگزین بیشتر مدهای دنیای واقعی شوند، در واقع به عنوان حدس و گمان می ماند. اما اگر متاورس بتواند به کاهش تولید لباس‌های واقعی حتی تا یک پنجم کمک کند، گام بزرگی به سمت مد پایدار برخواهد داشت.